maandag 14 januari 2013

In Arren Moede



Weet u waar ik me heel erg boos over kan maken? Over dat er anno 2012 nog zoveel armoede is! Dat er in Nederland meer dan 350.000 kinderen leven, waarvan de ouders de hele dag lopen te tellen of er nog wel geld is om kleren te kopen. En dat veel van die ouders niet eens eten kunnen kopen voor hun kinderen. Die ouders gaan iedere week naar de voedselbank in plaats van naar de ING - of ABN AMRO bank. Voedsel halen dat over de datum is ... Het moet toch niet gekker worden in Nederland!

Zo Happy!
En het zijn niet alleen kinderen die zo beroerd moeten leven, maar er zijn ook heel veel alleenstaanden - waaronder veel ouderen – die de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen. Nu is het zo dat die alleenstaanden vaak een huisdier hebben, omdat ze anders wel héél erg alleen zijn. Ze aaien hun poezen, knuffelen hun hond, roeren 's morgens even in de vissenkom of praten wat met de kanariepiet. En terwijl ze dat doen, maakt hun lichaam het gelukshormoon 'oxytocine' aan. Dit hormoon zorgt er o.a. voor dat ouders hun pasgeboren jongen voeden en verschonen. Ook mensen die dieren verzorgen voelen zich gelukkig en vergeten even hun (geld) problemen. 
Mooi toch!

Maar nu heeft dr. Nienke Endenburg, van de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht onderzoek gedaan naar de verzorging van dieren met baasjes die van een bijstandsuitkering moeten leven. En ja, natuurlijk krijgen die beestjes niet alle zorg die ze nodig hebben als ze ziek worden! Dank je de koekoek. Als je naar de voedselbank moet om zelf te kunnen eten, heb je natuurlijk ook geen geld om de dierenarts te betalen als je honnepon ziek wordt! Dat kan ik zelfs als hond nog wel bedenken.

Natuurlijk vind ik het erg dat wij: huisdieren het kind van de rekening worden daar waar het de bankencrisis betreft. Maar ik ben het niet eens met mensen die roepen, dat arme mensen geen huisdieren meer mogen hebben! Arme mensen hun gelukshormonen af willen pakken? En wie zorgt er dan voor ons? Wie geeft ons onbetaalbare aandacht en liefde? We kunnen toch ook niet allemaal naar het asiel! Of moeten we net zoals in de Oostbloklanden, allemaal op straat terecht komen? Onlangs nog is Nadia, dochter van een straathond uit Roemenië bij ons in de familie geadopteerd. Nadia heeft geluk gehad, ze heeft hier een goed tehuis gekregen.



Ook mooi is dat er in Nederland dierenartsen zijn die arme mensen met zieke dieren willen helpen. In Tilburg bv. hebben twee dierenartsen een Stichting Mens Dier Nood opgericht. Nog beter zou het zijn als dieren meeverzekerd kunnen worden in de aanvullende zorgverzekering. We zijn toch gewoon leden van het gezin en belangrijk voor het geluk van mensen. Betere antidepressiva als een huisdier bestaan er niet!

Woef! Jip

Verscheen eerder in de VoordorpVooruit van december 2012.

3 opmerkingen:

  1. Prachtig geschreven, Jip. Ik ben het helemaal met je eens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Marja! Jij ook een heel gelukkig en vooral gezond jaar toegewenst! Enne.... dank voor het compliment!
    Poot! Jip

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jip, ik heb hier niets meer aan toe te voegen. Helemaal met je eens.

    BeantwoordenVerwijderen