dinsdag 27 januari 2015

Straathonden in Brazilië




Christusbeeld Rio de Janeiro 2015 


Lieve lezers van de VoordorpVooruit. Wie had gedacht dat ik  zelf iedereen  een heel gelukkig en gezond 2015 toe zou wensen. Ik niet! Maar toch ben ik weer kiplekker als ik dat zo mag zeggen.
Die vreselijke pijn waar ik zo beroerd van was kwam door een ontsteking van mijn alvleesklier. Met een deftig woord ‘pancreatitis’ genoemd. Pijnstillers en een streng dieet hebben wonderen verricht dus kan ik jullie  vertellen over Baasjes reis naar Brazilië. Vijf weken lang was Baasje op bezoek bij haar broer. Ik werd al die tijd uitstekend verzorgd door Harry en Jan. Twee heel lieve mannen.

De broer van baasje  leeft met zijn vrouw in een stadje met de naam Senador Firminio. Ergens in de binnenlanden van Brazilië, zo’n zes uur rijden met een auto vanuit  Rio de Janeiro. 

 Baasje genoot van het rauwe landschap, de  rode aarde, de zon en het warme onthaal van de Braziliaanse familie.
Ze heeft mij van alles verteld. Ook over de zwerfhonden die daar gewoon tussen de mensen in de straat rondlopen. Strak voor zich uitkijkend. Meestal mager en soms met hier en daar een beschadigde huid. 

Straathond met pup







De Brazilianen eten rond het middaguur warm eten. Ze gaan vaak naar een restaurant, waar je voor 15 reaal (€5) goed kan eten inclusief een drankje. Bij ieder restaurant lag wel een zwerfhond. Ogenschijnlijk een beetje te rusten tegen een buitenwand. Aanwezig zonder te bedelen zonder hinderlijk te zijn.



Heel slim wachtten ze af. Na een paar dagen kon Baasje er niet meer tegen dat de helft van haar niet verorberende vlees werd weggegooid. Ze moffelde het stiekem in een servet en gaf het bij vertrek  snel aan de dichtstbijzijnde hond, die haar beloonde met een trouwhartige blik.





‘Ze zijn zo lief Jip,’ Een nog jonge hond ging heel mooi voor haar zitten met een blik van: Wil jij a.u.b. mijn Baasje zijn?  Baasje's hart brak bijna. ‘Die honden zoeken gewoon een baas!’ Ze zette een foto op facebook  en kreeg reacties met: ‘Neem hem mee!’ Maar ja dat is gemakkelijk gezegd. 












Tunico met Baasje
 Een vriendin van de familie heeft een oude straathond geadopteerd. Tunico heeft geluk gehad. Hij woont nu in een groot huis met ruime tuin. Krijgt voedsel en de nodige medische verzorging.  Zijn Baasje, Maria Elisia  is dolgelukkig met haar gezelschapsdier.



De leider van de groep

Overdag ‘a lone wolf’ bleken de zwerfhonden ’s nachts deel uit te maken van een roedel.  Baasje fotografeerde  een groep liggend op de nog warme stenen van een plein. Een paar meter ervoor het alfamannetje. Groot, koninklijk bijna maakte hij mens en dier duidelijk wie er in deze stad de baas was.


De honden in de nacht.

Woef! Jip


Verschijnt in de VoordorpVooruit van februari 2015

5 opmerkingen:

  1. Jip, wat mag jij toch van geluk spreken met zo'n baas en het land waarin je leeft. Klinieken, medicijnen en dieet om je beter te maken. Daar hebben ze in Brazilie totaal geen weet van. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik snuffelhoek 54 heb gemist en dus is me ontgaan dat je ziek was. Foei!!! Ik zal voortaan beter opletten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn reactie stond hier twee keer, dat gebeurt wel vaker sinds ik een nieuwe computer heb. Moet nog wennen.

      Verwijderen
    2. Mijn reactie stond hier twee keer, dat gebeurt wel vaker sinds ik een nieuwe computer heb. Moet nog wennen.

      Verwijderen