zondag 7 juni 2015

Op en onder de wallen

                                  
     
Houd u ook zo van wandelen? Ik ben er dol op. Niet als het regent natuurlijk. Maar zoals het weer de laatste tijd is: de  temperatuur niet te hoog, met een fris windje en toch ook vaak een zonnetje, dan is het heerlijk om te lopen. Ik steek mijn neus in de lucht en ruik de zoete geuren van seringen die uitbundig bloeien. Ja het is echt een feest om in de lente een beetje rond te wandelen. Op Ons Buiten bijvoorbeeld staat het momenteel stikvol akelei in heel veel kleuren. Zo mooi!
Afgelopen maand ben ik ook nog een week in




Hulst geweest. Het was daar zo heerlijk wandelen! Hulst: een oude havenstad,  gedateerd in de 11e eeuw en gelegen in Zeeuws Vlaanderen, is omringd door meters hoge wallen. In het verleden is er flink om deze stad gevochten. Alleen de Gentenaren al hebben het tot twee keer vernield vanwege een zoutoorlog. Stel je voor Baasje voert oorlog tegen te veel zout in voedingsmiddelen, omdat het zo slecht is voor haar hoge bloeddruk. Maar in de tijd van Filips de Goede was zout het enige middel om voedsel langer houdbaar te maken en dus belangrijk voor de mensen. Filips wilde belasting over het zoutgebruik heffen en toen brak de pleuris uit, zal ik maar oneerbiedig zeggen. Enfin later heeft Maurits van Oranje de stad tijdens de tachtigjarige oorlog nog een paar jaar op de Spanjaarden veroverd, die het er op hun beurt ook niet bij lieten zitten. Ik wil dus maar zeggen die soms wel tien meter hoge wallen liggen er niet voor niets. 

                              

Als je bovenop over wallen wandelt, kan je de oude binnenstad van alle kanten bekijken. Echt schitterend! Maar Baasje en ik kozen er toch vaak voor om aan de onder- en buitenkant van de wallen langs het water te wandelen. We liepen daar lekker in de luwte en het was voor mij veilig genoeg om los te lopen. Kleine eendjes ploegden, bewaakt door hun moeder vergezeld met twee vaders, door de golven en overal groeiden wilde bloemen.


Grote bossen Smeerwortel, meestal paars, soms wit gekleurd verfraaiden de wallen en de waterkant. Ik kende de naam niet van deze plant. Baasje heeft het voor me op moeten zoeken en zij vertelde me ook, dat het een medicinale plant is met zeer helende eigenschappen.  En dan valt alles weer samen: een oude stad in de lente, die ongeacht de wonden door oorlogen geslagen daar zo gaaf, zo liefelijk, een impressie van vrede,  van hoop bij je achterlaat.

                                

Wandel ze. Woef!

Jip







Verschijnt in de VoordorpVooruit van juni 2015

2 opmerkingen:

  1. Prachtig zoals je die geneeskrachtige planten verbindt aan het verleden van Hulst.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel Loekie! Ja dat was nog een hele toer!
    Poot Jip

    BeantwoordenVerwijderen